Mijn advies aan een beginnende pleegouder

Pleegouder zijn is ontzettend boeiend en kan soms ongelofelijk vermoeiend zijn. Door deze blogs te schrijven hou ik mezelf op de rit.

Platte rust

Ik ben precies een jaar geleden ziek geworden. Omdat ik sindsdien maximaal twee uur na elkaar rechtop kan zijn, kan ik niet langer als trainer bedrijfsopleidingen aan de kost komen. Om mezelf geestelijk gezond te houden, had ik nood aan een zinvolle tijdsbesteding tijdens de uren platte rust. Het is mijn passie om mensen te zien ontwikkelen en daaraan bij te dragen. Vandaar dat ik onze pleegkinderen zo boeiend vind. Mijn eerste project was het schrijven van het boek: ‘Een (h)echte uitdaging. Pleegkinderen opvoeden met vallen en opstaan.’

Al snel raadde mijn dochter, die communicatiemanagement studeert, mij aan om een blog te starten over hetzelfde onderwerp. Het is erg leuk om met haar samen te werken en gebruik te maken van haar expertise in de sociale media. Ze kan zo grappig met haar ogen draaien wanneer ik niet snel genoeg volg in haar wereld. Ik vind het ontzettend leuk om van haar te kunnen leren. Zij vindt het wel cool dat ik nu een mom blogger ben.

Pleegouder zijn is opvoeden met vallen en opstaan

Ik ben absoluut geen perfecte pleegouder. Echt niet. Ik heb soms weinig geduld, mijn autistische trekjes spelen me parten en mijn perfectionisme legt de lat heel hoog voor mezelf en de kinderen. Bovendien ben ik soms verdrietig omdat ik nu ziek ben, daardoor zijn er af en toe dagen waarop ik weinig kan verdragen. Mijn zelfregulatie laat het soms nog afweten.

Onze pleegkinderen zijn boeiend en vermoeiend. Aan de ene kant geeft hun ontwikkeling mij de intellectuele uitdaging die ik nodig heb, aan de andere kant is samenleven met deze twee bijzondere kinderen soms zenuwslopend. Ik loop als een evenwichtskunstenaar op een slap koord, soms blijf ik net overeind en soms tuimel ik er af. Mijn man raapt me dan op, spreekt me moed in en zet mij weer op de koord.

Alle blogs die ik schrijf met advies zijn voor mezelf bedoeld. Er zijn tips en technieken die me gemakkelijk af gaan en andere vragen een grote inspanning van mijn kant. De ene dag lukt het opvoeden me beter dan de andere. Ik ben lang nog niet altijd in staat om de verbinding met de kinderen te behouden. Ik heb zeker niet alle wijsheid in pacht en ben evenmin steeds een goed voorbeeld. Soms vind ik het jammer dat ik bepaalde inzichten en kennis niet eerder had omdat ik, achteraf gezien, de bal ook vaak behoorlijk mis geslagen heb.

Mijn advies aan een (beginnend) pleegouder

Ik las net een prachtige blog van Mike Berry, 6 Adoption Do-overs I’d Take If I Could. Ik ben het volledig met hem eens, dit zijn ook de 6 dingen die ik anders zou doen, mocht ik 8 jaar terug gaan in de tijd. Daarom wil ik alle (beginnende) pleegouders het volgende op het hart drukken:

• School jezelf bij over onderwerpen als traumasensitief opvoeden en hechting. Dat is echt noodzakelijke kennis voor een pleegouder.
• Maak gebruik van de steun van ervaren pleegouders. Zoek een buddy. Maak contact op bijeenkomsten. Word lid van een vereniging voor pleegouders. Neem deel of volg discussies op fora zoals de Facebookgroepen voor pleegouders (Pleegouderforum België / Actieve pleegouders of Pleegoudersforum Nederland).
• Doe niet alles zelf. Zorg voor een goed netwerk om je heen dat bereid is om je te ondersteunen en hulp te bieden wanneer het nodig is. Zie ook dit blog: Hulp vragen als pleegzorger. En krijgen.’
• Leg je lat niet te hoog. Het is niet jouw taak om van je pleegkind een modelkind te maken. Het is je taak om een veilige omgeving te bieden aan je pleegkind, waarin het kind de kans krijgt om verder te ontwikkelen.
• Zet jezelf op de eerste plaats. Het allerbelangrijkste is dat je het zo aanpakt dat je het kunt volhouden. Als jij er aan onderdoor gaat dan eindigt de plaatsing misschien in een breakdown. Zelfzorg is absoluut noodzakelijk. Daarnaast wil ik iedereen op het hart drukken om open te communiceren over eventuele moeilijkheden met het pleegkind en/of de ouder(s) van het pleegkind. Bewaak je grenzen en zet de veiligheid van jezelf en je kerngezin op de eerste plaats.
• Wees begripsvoller voor je pleegkind. Het moeilijk gedrag is vaak een symptoom van hoe ze zich voelen. Focus je minder op het gedrag en meer op het welbevinden.
• Wees begripsvol voor de ouders van je pleegkind, maar laat je niet meesleuren in hun problemen. Laat de moeilijke gesprekken met de ouders over aan de professionals.

Samen sterk

Ik kan niet terug gaan in de tijd. Mijn naïviteit en gebrek aan kennis van de eerste jaren hebben mezelf en de kinderen onnodige stress bezorgd. Wat ik wel kan is leren uit mijn fouten en er elke dag opnieuw voor gaan. Voor mij is pleegkinderen opvoeden een (h)echte uitdaging. Ik heb met vallen en opstaan geleerd om traumasensitief op te voeden.

Wat zou jij anders doen, mocht je de kans hebben? Welk advies zou jij aan beginnende pleegouders geven? Laat je reactie achter onder dit blog.

Meer lezen over zelfzorg? Lees dan ook:

• Kan ik mijn ‘kalm brein’ behouden?
• Machtsstrijd met een pleegkind vermijden: 5 tips.
• Hulp vragen als pleegzorger. En krijgen.
• Boosheid als pleegouder. Absoluut niet handig.
• Zorgen maken is nutteloos. 3 tips
• Alles-mag-zone’ voor pleegouders.
• Lars staat op de wachtlijst.
• Breakdown. Een ervaringsverhaal.
• Burn-out als pleegouder. Op is op.

Je las een blog van Inge Vandeweege. Reageren mag altijd en delen ook!

Lees je al mee op de Facebookpagina ‘Inspiratie voor (pleeg)ouders‘?
Wist je dat ik ook op Instagram te vinden ben?

Mijn boek ‘Een (h)echte uitdaging’ kopen mag natuurlijk ook!

Of zorgen dat ik mijn website in de lucht kan houden en onderhouden met een kleine bijdrage. Soms staan in een blog affiliate links naar boeken of producten bij Bol.com. Als je via zo’n link bestelt, ontvang ik een kleine commissie.