Als mensen horen dat wij pleegzorgers zijn, volgt er meestal een heel riedeltje aan verklaringen voor hun keuze om geen pleegzorgers te worden. Van mij hoeft dat niet, iedereen draagt op zijn manier een steentje bij aan een betere wereld. Mijn vriendin Ils, is het levende voorbeeld van iemand die een bewuste keuze voor een leven zonder kinderen maakte en daar keihard van geniet. Toch is ze voor mij van onschatbare waarde.
Het gastblogje van Ils
Een tijd geleden vertelde Inge me over de ‘alles-mag-zone’ voor haar pleegkinderen. Ze schreef er een blog over. ‘Wauw, wat mooi’ dacht ik toen, alweer zo’n pedagogisch- en ontwikkelingsverantwoord initiatief. Ze doet het zo goed en zo plichtsbewust, dat pleegmoeder zijn.
Er schiet me plots weer te binnen dat ik nog een andere bedenking had: ‘Waar is de ‘alles-mag-zone’ voor de pleegmoeder? Heeft Inge een plek, letterlijk of figuurlijk, waar alles mag ook als het niet ‘pleegouder-verantwoord’ is?
Inge en ik zien elkaar niet vaak meer. Verschillende levensritmes, weet je wel. Als we elkaar ontmoeten, dan proberen we dat minstens een uurtje kinderloos te doen. Dat is haar ‘alles-mag-zone’. Frustratie, lelijke woorden, vloeken en klagen over pleegzorg, ouders, jeugdrechters, onbereikbare consulentes en zelfbeklag, het mag allemaal. Ik luister, glimlach of schaterlach en doe mijn uiterste best om niet te oordelen, terecht te wijzen, op te beuren of wat dan ook. Op dat moment ben ik de ‘alles-mag-zone’ voor haar.
Er zijn wel een paar regels voor de ‘alles-mag-zone’ voor pleegouders:
- Nooit in het bijzijn van de kinderen.
- Enkel in het bijzijn van een zeer goede vriend of vriendin.
- Niet langer dan 1 uur, liefst korter.
- Veel humor en relativerende woorden om mee af te sluiten.
- Voor de vriend(in) geldt zwijgplicht: What happens in Vegas stays in Vegas!
Wat is het voordeel voor de pleegouder?
- Een uurtje eens niet verantwoord bezig zijn.
- Een moment om te onderzoeken hoe terecht de frustratie is.
- Een gelegenheid om uit te blazen.
- Een kans om tegen jezelf te zeggen dat het oké is om af en toe eens ‘lelijke’ dingen te denken.
- …
Nabeschouwing van mij
Toen ik de tekst van Ils las, moest ik er om lachen. Direct daarna kwam de volgende gedachte in me op: ‘O nee, ben ik echt een uur lang aan het klagen en zagen geweest? Was het zo erg?’ Alhoewel ik mij een beetje schaam, moet ik toegeven dat het deugd doet om te ventileren. Ik kan het iedereen aanbevelen.
Bij nader inzien, heeft Ils helemaal gelijk. Ik ben niet goed in tijd en ruimte maken voor mezelf. Mijn dagen worden gevuld met allerlei activiteiten, waar ik ontzettend van geniet, maar die er voornamelijk voor zorgen dat ik toegewijd in de weer ben. Waar is mijn tijd voor ‘vrij-spel’? Hoeveel uren zijn er nog in de week waarin ik ongestructureerd en ongecensureerd mijn zin kan doen en werkelijk ont-span? Hmmm, stof tot nadenken.
Meer lezen over zelfzorg? Lees dan ook:
- Ik wil niet klagen, maar gezien worden.
- Mijn gevoel als pleegouder telt ook mee.
- Hulp vragen als pleegzorger. En krijgen.
- Mijn advies aan een beginnende pleegouder.
- Pleegzorg en het ego van de pleegouder
- Kritiek. De beste stuurlui staan aan wal.
- Zorgen maken is nutteloos. 3 tips.
- Burn-out als pleegouder. Op is op.
- Van zelfzorg een prioriteit maken.
- Zelfontwikkeling dankzij pleegzorg.
Wil je elke week een nieuwe blog met ervaringsverhalen en tips? Abonneer je dan met je e-mailadres op dit blog.
Op mijn Facebookpagina www.facebook.com/inspiratievoorpleegouders vind je een blik achter de schermen, getuigenissen over pleegzorg, tips over opvoeden, leuke activiteiten met de kinderen, nieuws uit pleegzorgland en nog veel meer.
Geef een antwoord