Over (pleeg)kinderen, opvoeden, falen en weer opstaan
Als pleegzorger ben ik geen “superwoman”, maar een gewoon mens. Ik heb geleerd dat mijn energie niet onuitputtelijk is en dat er grenzen zijn aan wat ik kan en aan wat ik aan kan. Ik weet nu dat wanneer ik voor anderen wil zorgen, ik in de eerste plaats voor mezelf moet zorgen. Zelfzorg is noodzakelijk in pleegzorg.
En toen werd het zomer.
Het wordt stil om me heen. Lars is steeds vaker en langer bij zijn nieuwe pleeggezin. Ryan gaat nu minstens één keer per week naar de bibliotheek en zit uren naast me te lezen.
Het is ondertussen twee weken geleden dat ik nog een nieuwe blog geschreven heb. Ik heb er geen zin in. Ik vraag me af wat er met mij aan de hand is. [Lees meer…] overIk zet nu mezelf op de eerste plaats
Naar het schijnt, komt burn-out vaker voor in de zorgsector dan in andere sectoren. Horen wij als pleegzorgers dan in de zorgsector? Hmmm. Alhoewel het geen betaalde job is, zorgen wij natuurlijk wel 24/7 voor ons gezin. Als je een pleegkind in huis hebt, dat een echt zorgenkind is, dan wordt er voortdurend beroep op je gedaan en kun je nooit echt tot rust komen. [Lees meer…] overBurn-out als pleegouder? Op is op.
Ik kan het moeilijk geloven, Lars is al bijna 10 maanden bij ons. Hij staat op de wachtlijst voor een perspectiefbiedend pleeggezin, maar voorlopig is er geen ‘match’. De consulente van de jeugdrechtbank vraagt opnieuw of Lars bij ons mag blijven. [Lees meer…] overLars staat op de wachtlijst voor een pleeggezin
Als mensen horen dat wij pleegzorgers zijn, volgt er meestal een heel riedeltje aan verklaringen voor hun keuze om geen pleegzorgers te worden. Van mij hoeft dat niet, iedereen draagt op zijn manier een steentje bij aan een betere wereld. Mijn vriendin Ils, is het levende voorbeeld van iemand die een bewuste keuze voor een leven zonder kinderen maakte en daar keihard van geniet. Toch is ze voor mij van onschatbare waarde.
Tussen een kwart en de helft van alle pleegplaatsingen eindigt in een breakdown. Een breakdown is een voortijdige beëindiging van een plaatsing. Voor iedereen die vol goede moed en idealisme aan pleegzorg begint, is een breakdown een pijnlijke zaak. Dit is een gastblog van een pleegmama die graag anoniem wil blijven. [Lees meer…] overBreakdown in pleegzorg. Een ervaringsverhaal.
Pleegouder zijn is ontzettend boeiend en kan soms ongelofelijk vermoeiend zijn. Door deze blogs te schrijven hou ik mezelf op de rit. [Lees meer…] overMijn advies aan een beginnende pleegouder
Alle (pleeg)ouders die ik ken, doen hun stinkende best. Zijn onze kinderen daarom steeds engeltjes? Bijlange niet. Soms zijn het vuurspuwende draken, botte Vikingen of scheldende viswijven. [Lees meer…] overKritiek. De beste stuurlui staan aan wal.
Ik focus mij soms te veel op het gedrag van onze pleegkinderen omdat ik mij zorgen maak. Het ‘als-dan’ spook ligt dan op de loer. De zorgen die door mijn hoofd gaan zijn: als hij nu niet genoeg eet, dan wordt hij straks “hangry” of als hij nu niet in slaap valt, is hij morgen niet uitgeslapen en chagrijnig. [Lees meer…] overZorgen maken is nutteloos: 3 tips