Pleeggezin
In 2010 werden wij pleeggezin, ‘wij’ dat zijn mijn man Mark, mijn dochter Paulien en ik. Onze eerste pleegdochter was een pubermeisje. Sindsdien hebben wij één baby en verschillende kleuters en peuters in ons gezin opgevangen. Ryan heeft 6 jaar bij ons verbleven, hij woont sinds de zomer van 2020 weer bij zijn mama. We deden aan crisisopvang, korte en langdurige opvang. Op dit moment doen we nog ondersteunende deeltijd pleegzorg voor Lars en Ryan.
Ik put uit mijn eigen ervaringen
Toen ik vast liep in de opvoeding van Ryan, ben ik als een gek boeken gaan bestellen, websites en blogs gaan lezen, artikelen en wetenschappelijk onderzoek gaan uitpluizen. Ik heb met vallen en opstaan geleerd om op een andere manier met Ryan om te gaan en het werkt! Ryan heeft zich ontwikkeld tot een kind waar we oprecht trots op zijn.
Omdat ik alles wat ik nu weet en reeds uitgetest heb, graag jaren geleden had willen weten, wil ik nu mijn kennis en ervaring delen. Mijn website, de blogs, de videoreeks en het boek zijn bedoeld als inspiratie voor (pleeg)ouders van kinderen waarbij een ‘gewone’ opvoeding niet werkt. Ik hoop dat jullie, net als wij, uit de machtsstrijd komen en dat het bij jullie thuis ook weer gezellig wordt.
Wat ik neerschrijf is geenszins een substituut voor medische of therapeutische zorg die de kinderen misschien nodig hebben. Het gaat enkel over de bijdrage die we als ouders of verzorgers aan hun herstel kunnen bieden.
Ik werkte als trainer/opleider
Sinds 1996 gaf ik workshops en trainingen inzake persoonlijk meesterschap, communicatie en conflicthantering voor diverse organisaties. Ik werkte als zelfstandig trainer en runde een klein trainingsbureau. Voor Pleegzorg Oost-Vlaanderen gaf ik 3 jaar opleiding aan kandidaat pleegouders. Sinds 2017 ben ik ‘arbeidsongeschikt’ door een neurologische aandoening.
Nog meer over mij
Ik ben geboeid door mensen en hun ontwikkeling. Een kind tot bloei zien komen is voor mij het mooiste wat er is.
Ik kom tot rust in mijn tuin, daar geniet ik van het kweken van groenten en bloemen. Ik blijf het magisch vinden, een zaadje dat de grond in gaat en zich met de juiste zorg ontwikkelt tot een prachtige plant. Zie ik hier een thema?
‘There can be no keener revelation of a society’s soul than the way in which it treats its children.’
Nelson Mandela