Ons pleegkind is terug naar huis

6 jaar heeft Ryan bij ons gewoond en nu woont hij weer bij zijn mama. Onze pleegzoon is terug naar huis en het is goed. Voor iedereen. Ook voor ons.

Doorgangsstation

Lars, ons ander weekendpleegzoontje van 6 jaar, vroeg gisteren nogmaals waarom wij hem ‘weggedaan’ hadden. Hij is vanuit een perspectiefzoekende plaatsing bij ons, na 15 maanden verhuisd naar zijn perspectiefbiedend pleeggezin. Lars kent zijn levensverhaal maar vindt het fijn dat ik het regelmatig eens herhaal. Dus gingen we samen bovenop de keukentafel zitten en keken we naar het grote prikbord met de foto’s van alle kinderen die hier verbleven hebben.

Een voor een overliep ik de kinderen en vertelde waarom ze hier gekomen waren en waar ze nu waren. Sommige kinderen konden terug naar huis, anderen stroomden door naar een ander pleeggezin. Op deze manier begrijpt Lars dat wij een soort van doorgangsstation zijn en dat niemand hier permanent blijft wonen.

Ryan bleef ‘plakken’

Alle kinderen, behalve Ryan, hebben hier maar een paar weken of maanden gewoond. Ryan is met zijn verblijf van 6 jaar, onze uitzondering op de regel. Al snel na de uithuisplaatsing van Ryan was het duidelijk dat hij niet op korte termijn terug naar huis zou kunnen.

Ryan ging regelmatig een uurtje op bezoek bij zijn mama en zo leerden we zijn mama een beetje kennen. Toen zijn mama hoorde dat hij niet snel terug naar huis kon en dat hij daarom naar een perspectiefbiedend pleeggezin zou gaan, heeft ze ons gevraagd om voor haar zoon te blijven zorgen. Ze beloofde dat ze er alles aan zou doen om haar leven weer op de rails te krijgen. Ryans mama maakte een goede indruk op ons en we hadden het gevoel dat het haar kon lukken om weer zelf voor hem te mogen zorgen. Maar niemand had verwacht dat het zo lang zou duren voor ook Ryan klaar was voor de terugkeer.

Terug naar huis

Begin september kon Ryan eindelijk terug naar huis. De meest spannende factor was de overstap naar een nieuwe school, maar dat ging helemaal goed. Hij had een schitterend eerste rapport, zowel voor kennis als voor gedrag. Uit het bijgaand verslagje van de juf bleek dat ze hem op twee maanden tijd goed heeft leren kennen en precies ziet wat hij kan en wat hij nodig heeft. Hij maakte snel nieuwe vriendjes en is onlangs naar een verjaardagsfeestje geweest. Oef, wat een opluchting.

Ryan startte met een nieuwe sport en hij vindt het erg leuk. Wij zijn vooral trots op zijn mama omdat ze hem gestimuleerd heeft en voet bij stuk hield. Want als Ryan zelf mag bepalen, blijft hij het liefste thuis en gaat hij geen nieuwe uitdagingen aan.

Ryan en zijn mama kregen nog even thuisbegeleiding om de vinger aan de pols te houden, maar al snel bleek dat alles goed ging en zijn mama de opvoeding aankan.

Tijdelijkheid van pleegzorg

Iedereen die Ryan omringt is opgelucht. De jeugdzorgprofessionals omdat er eindelijk eens een ‘dossier’ is dat afloopt zoals het bedoeld is. Pleegzorg is er niet om kinderen af te pakken, maar om kinderen en hun ouders de beste kansen op ontwikkeling te geven. In Vlaanderen is pleegzorg in principe tijdelijk. Er wordt, als dat mogelijk is, gewerkt aan een terugkeer naar huis. Dat lukt niet in alle gezinnen, soms blijft de thuissituatie zo onstabiel dat de kinderen nooit terug naar huis kunnen gaan. Maar bij Ryan en zijn mama is het dus wel gelukt.

Wij zijn opgelucht omdat we zien, als hij een weekend bij ons is, dat het goed met hem gaat. Ryan is vrolijk, gezond en gelukkig. De tijd, de energie en de liefde die we in hem geïnvesteerd hebben was niet tijdelijk, dat draagt hij voor altijd met zich mee.

Lees wat er aan vooraf ging in deze blogs:

Wij kiezen voor kortdurende pleegzorg:

Je las een blog van Inge Vandeweege. Reageren mag altijd en delen ook!
Volg je ingevandeweege.blog al per email? Schrijf je in!
Lees je al mee op de Facebookpagina ‘Inspiratie voor (pleeg)ouders‘?
Wist je dat ik ook op Instagram te vinden ben?
Mijn boek ‘Een (h)echte uitdaging’ kopen mag natuurlijk ook! Of zorgen dat ik mijn website in de lucht kan houden en onderhouden met een kleine bijdrage.