Een positief pleegzorg ervaringsverhaal

Pleegmama Desiree van Zanten schreef dit gastblog. Het verhaal van haar pleegzoon is een positief ervaringsverhaal. Deze ervaringsverhalen hebben we nodig om met goede moed aan pleegzorg te beginnen of om hoop te houden op een goede afloop als het een tijdje minder goed gaat.

We rolden pleegzorg in

Mijn telefoon gaat. Ik krijg een pleegouder van een kleuter uit mijn klas aan de lijn. Huilend doet ze haar verhaal: ‘De voogd van S. wil dat we een logeeradres voor hem accepteren’.

Al enige tijd is de situatie bij hen thuis regelmatig onhoudbaar en iedereen dreigt eraan onderdoor te gaan. Het negatieve gedrag van S. is de laatste jaren fors toegenomen. Alle therapie en medicatie lijken deze negatieve spiraal, waar ze met zijn allen in terecht zijn gekomen, niet te kunnen keren. Op school is het een stil maar lief mannetje, maar de verhalen die ze voor ons opschrijven in het heen-en-weer schrift liegen er niet om. Wij merken aan zijn hese stem dat het thuis weer onrustig geweest is met driftbuien die uren kunnen duren.

‘We kunnen ons netwerk niet verder belasten, maar we willen hem evenmin naar een vreemde brengen’, verklaart de pleegmama. Ondanks alle spanningen straalt uit haar woorden de liefde voor haar pleegkind. We nemen de eisen van de voogd door en ik geef aan het thuis te willen bespreken. Toeval wil dat we ons net hebben opgegeven voor een informatieavond bij jeugdzorg.

We helpen S. en zijn pleeggezin uit de nood

Logeerpleegzorg

We besluiten het officieel aan te pakken. Na een screening worden we snel aangenomen en mogen wij maandelijks logeerpleegzorg verlenen aan mijn leerling. Een bijzonder verhaal lijkt te zijn geboren. Logeren bij de juf, het stille en soms wat angstige jongetje wil daar wel wat over vertellen in de maandagkring. Zijn klasgenootjes zetten grote ogen op en hij lijkt zelf op te bloeien tijdens zijn verhaal.

In ons gezin zien we al snel dat hij ontwikkelt en opener wordt. Het doet hem zichtbaar goed dat hier alleen grote kinderen wonen. In de weekenden die volgen laat hij bij ons steeds meer zelfstandigheid en groei zien. Thuis verandert er echter weinig, daarom gaan we de weekends opschalen tot eens in de drie weken.

Crisispleegzorg

Helaas is het daar niet van gekomen, mijn telefoon gaat en deze keer is het de voogd: ‘We hebben een crisissituatie met S., hij moet zo spoedig mogelijk een paar weken uit huis‘. Op mijn bezorgde vraag waar hij dan naar toe gaat, antwoordt ze: ‘Ik hoop naar jullie’.

Thuis is iedereen het erover eens, als hij dan ondergebracht moet worden dan natuurlijk bij ons. Samen met de pleegzorgwerkster, de voogd en de pleegouders beginnen we als een gek te regelen: naschoolse opvang, spullen, … Toeval wil dat we net ‘zijn’ logeerkamer met legervlekken aan het beschilderen zijn en daar nu groot zijn naam op de muur schittert.

Ik vraag me bezorgd af hoe ik dit op school ga uitleggen. Die bezorgdheid was helemaal niet nodig. Open als we zijn, wist iedereen allang dat we dit mannetje maandelijks in ons gezin opnamen als een van ons. Nu de nood aan de man is, wordt het als vanzelfsprekend gevonden dat hij bij ons terecht kan.

We genieten, ondanks het besef van het enorme verdriet bij de andere pleegouders, enorm van de frisse onstuimige wind die er ineens waait in ons huis. We houden 2 plakboeken vol verhalen en foto’s bij om later deze crisisperiode te kunnen uitleggen. Net 6 geworden laat hij ons weer een hele andere wereld zien, de wereld van naïviteit, fantasie en verwondering.

We gaan voor perspectief biedende pleegzorg

Na de crisisperiode gaat S. voor een week terug naar het vorige pleeggezin. Helaas is er geen weg terug, er is teveel gebeurd, ondanks alle inzet en liefde lukt het hen niet meer. Opnieuw gaat de telefoon en de voogd zegt: ‘Kan ik even langskomen?’ Samen zitten we aan de keukentafel en ze vraagt: ‘Willen jullie er over nadenken om S. full-time in jullie gezin op te nemen?’ Mijn man en ik kijken elkaar aan en zeggen in koor: ‘Ga maar boven kijken op zijn kamer, daar zul je het antwoord vinden.’

Tijdens de week dat dit waardevolle kereltje weer in zijn vorige pleeggezin verbleef en wij signalen kregen dat het niet goed ging, hebben wij als gezin nogmaals om de tafel gezeten. Unaniem waren we het erover eens, hij was meer dan welkom.

Allemaal zaten we met een brok in onze keel, het zal je levensverhaal maar zijn.

Het positief ervaringsverhaal van S.

Hij komt weer lachend ons grindpad opgerend. Hij weet nog van niets, maar ditmaal is het om te blijven. In de weken daarna wordt er door alle betrokkenen flink overlegd. Eerst moet het ex- pleeggezin tot rust komen en is er afstand, daarna volgt een lange periode van bouwen aan een omgangsregeling. Nu gaat S. er om de twee weken spelen en logeren.

Met vallen en opstaan danst S. zich een weg door alle veranderingen. Veerkrachtig als hij is, leert hij lezen en rekenen in groep 3, gaat hij als een speer in de zwemlessen en geniet hij van alle complimenten die we hem kunnen geven. En zijn groei blijft doorzetten, ondanks de tegenslagen die hij soms te verduren krijgt. Zo zijn de biologische ouders nog steeds niet veilig in beeld en kan hij daar op dit moment geen actieve relatie mee opbouwen.

Het verhaal van S. is een echt positief pleegzorg ervaringsverhaal. Hij is helemaal van de medicatie af die hij in hoge mate innam. We hebben al zijn therapeuten, en dat waren er nogal wat, gedag gezegd. We concentreren ons nu alleen nog op speltherapie. En de klap op de vuurpijl is de overstap die hij na de zomervakantie maakte van Speciaal Basis Onderwijs naar regulier onderwijs. We zijn onwijs trots op ‘ons’ kereltje.

Tips voor andere pleegzorgers

• Blijf geloven dat je pleegkind de capaciteit heeft om te ontwikkelen
• Geloof in jezelf
• Zorg goed voor jezelf
• Wees niet te hard voor jezelf

Meer ervaringsverhalen over crisispleegzorg?

• Crisispleegkind op komst. Wat nu?
• Pleegkind loslaten. Hoe lang mag hij blijven?
• Op zoek naar een perspectiefbiedend gezin.
• Lars staat op de wachtlijst.
• Contact met het ex-pleeggezin behouden. Ja of nee?
• Perspectiefbiedend gezin voor Lars gevonden.
• Lars is verhuisd naar zijn perspectiefbiedend pleeggezin.
• Crisisgezin voor een pleegbaby
• We werden pleeggrootouders van een baby
• Pleegpuber zoekt een thuis.

Je las een blog van Inge Vandeweege. Reageren mag altijd en delen ook!

Lees je al mee op de Facebookpagina ‘Inspiratie voor (pleeg)ouders‘?
Wist je dat ik ook op Instagram te vinden ben?

Mijn boek ‘Een (h)echte uitdaging’ kopen mag natuurlijk ook!

Of zorgen dat ik mijn website in de lucht kan houden en onderhouden met een kleine bijdrage. Soms staan in een blog affiliate links naar boeken of producten bij Bol.com. Als je via zo’n link bestelt, ontvang ik een kleine commissie.