Hechtingsstoornis? Een omgekeerd magneetje.

Lars wordt hier afgeleverd door twee vriendelijke politiemensen. Ze hebben een lange autorit achter de rug en accepteren graag de aangeboden koffie. Koffiedrinkend aan de keukentafel horen we wat meer over de ‘verontrustende thuissituatie’ van Lars. Volgens hen heeft Lars nauwelijks geweend tijdens de uithuisplaatsing en is hij de hele rit naar hier zoet geweest.

Observatie

Hij voelt zich heel snel ‘thuis’

Terwijl we praten, observeer ik Lars die zich ogenschijnlijk onmiddellijk thuis voelt en de speelhoek verkent. Het manneke van tweeënhalf zit vrolijk te spelen en komt regelmatig naar ons toe voor wat aandacht. Wanneer de politiemensen vertrekken neem ik Lars op de arm. Hij geeft spontaan kusjes en knuffels aan de man en de vrouw en vindt het blijkbaar prima om afscheid van hen te nemen en bij ons te blijven.

Hmmm, ergens in mijn achterhoofd begint er een alarmlichtje te knipperen. Zie ik hier ‘allemansvriendjes’ gedrag?

Ik neem Lars mee naar de badkamer voor een schone luier. Zijn billetjes zijn rood en zijn haar is zo lang dat het voor zijn ogen hangt, maar verder zie ik geen rare dingen tijdens een snelle inspectie van zijn lichaam. Wat me wel opvalt is dat Lars erg dwars doet tijdens de verzorging, hij weert mijn handen af en doet er alles aan om tegen te werken.

Aantrekken en afstoten

Daarna begint een rondje ‘grenzen testen’. Telkens wanneer Lars een gebod of verbod krijgt, zoals: ‘spelen doen we in de speelhoek, blijf maar hier’, begint hij te gillen en gooit hij zich achterover. Ik reageer met ‘zo te horen vind je dat niet fijn, je mag er best even boos over zijn‘, maar blijf consequent op de grenzen. Wanneer mijn man of ik hem proberen te troosten, weert hij ons af.

Lars probeert daarna om ons om te kopen met manipulatie. Hij komt met een lief gezichtje op ons af en wil ons kusjes geven. Als hij merkt dat die kusjes niet de gewenste toegeving opleveren, komt hij opnieuw poeslief op ons af maar dan gaan zijn kusjes over in een kopstoot of een beet in ons gezicht. Auw! Wat ook opvalt is dat hij, telkens als hij bij een van ons niet zijn zin krijgt, hij onmiddellijk op de ander afloopt en het daar weer probeert. Het is om gek van te worden, hij doet er alles aan om onze aandacht te krijgen, maar van zodra hij die krijgt, reageert hij afwerend of agressief.

Heeft Lars een hechtingsstoornis? Is het een kindje met een omgekeerd magneetje?

Ring!!! Nu gaat er een alarmbel af. Dit manipulatieve gedrag van aantrekken en afstoten is typisch voor kinderen met hechtingsproblemen en/of een hechtingsstoornis. Als Lars na een paar uur van jengelen en huilen eindelijk ligt te slapen, zoek ik het op. Ja hoor, dit is typisch gedrag van een kind met een omgekeerd magneetje. Die term komt uit het prachtige prentenboek van pleegmama’s Linda en Cornelie. Deze kinderen zijn zo hard beschadigd door verwaarlozing dat ze een hechtingsstoornis ontwikkelen en ‘omgekeerd’ reageren op verzorging, liefde en leuke dingen. Ze gaan gillen en afweren en maken veel stuk.

Als we zijn omgekeerd magneetje niet kunnen omdraaien, stevent hij af op grote gedragsproblemen, vooral op emotioneel en sociaal gebied.

En nu?

De vraag is of het ons gaat lukken om zijn hart te bereiken. Het is duidelijk dat hij een muur om zich heen heeft en dat hij besloten heeft zichzelf te redden. Hij manipuleert of gebruikt volwassenen om te doen wat hij zelf nog niet kan, maar verder verwacht hij niets van verzorgers. Is hij nog in staat om volwassenen te leren vertrouwen? Is hij nog in staat om liefde en zorgzaamheid te aanvaarden? Hij is pas tweeënhalf, de theorie zegt dat zijn hersenen nog erg flexibel zijn. Mooi, dan gaan we de tijd die hij bij ons krijgt in de perspectief zoekende plaatsing gebruiken om in te zetten op hechting. Zullen we in staat zijn om de blauwdruk van dit kind te herschrijven? Kan hij nog functioneren in een gezin?

Meer lezen?

• Veilige hechting in het pleeggezin. 5 tips.
• Strategie voor hechtingsstoornis
• Kan ik mijn ‘kalm brein’ behouden?
• Gedragsproblemen. Hoe gaat het nu met Lars
• Vertrouwen krijgen van je pleegkind. Hoe doe je dat?
• Huilen is goed. Zeker voor een pleegkind.
• Hechting overdragen, kan dat?

Je las een blog van Inge Vandeweege. Reageren mag altijd en delen ook!

Volg je ingevandeweege.blog al per email? Schrijf je in!
Lees je al mee op de Facebookpagina ‘Inspiratie voor (pleeg)ouders‘?
Wist je dat ik ook op Instagram te vinden ben?

Mijn boek ‘Een (h)echte uitdaging’ kopen mag natuurlijk ook! Of zorgen dat ik mijn website in de lucht kan houden en onderhouden met een kleine bijdrage.